Yakuza: Like A Dragon Review

ในวันขึ้นปี 2001 ยากูซ่าระดับล่างและติ่ง Dragon Quest ของครอบครัวอาราคาวะ ‘คาสึกะ อิจิบัน’ ได้รับคำขอจากหัวหน้าครอบครัวผู้ที่อิจิบันนับถือเยี่ยงพ่อบังเกิดเกล้า ‘อาราคาวะ มาสุมิ’ ให้เข้ารับโทษจำคุกแทนมือขวาของอาราคาวะที่ก่อเหตุฆาตกรรมเมื่อวันสิ้นปี 2000 และ 18 ปีต่อมา คาสึกะก็ได้พ้นโทษแต่ทว่าโลกภายนอกที่ผ่านไป 18 ปีกลับทิ้งเขาอย่างไม่ใยดี นอกจากจะได้ทราบว่า ‘โทโจ-ไค’ กลุ่มยากูซ่าของเขาถูกขับไล่ออกจากคามุโรโจที่เป็นแหล่งควบคุมหลักมาเนิ่นนานโดยกลุ่ม ‘โอมิ-เร็งโง’ จากแถบคันไซ เขายังได้พบว่าอาราคาวะ มาสุมิได้แปรพักตร์ไปอยู่กับโอมิในตำแหน่งรองหัวหน้ากลุ่มอีกด้วย หลังจากที่ทราบว่าเขาถูกทุกคนที่เคยมองว่าเป็นครอบครัวตัดสายสัมพันธ์อย่างไม่มีเยื่อใย คาสึกะจึงได้ตามล่าอาราคาวะเพื่อหาคำตอบในงานประชุมของบุคลากรระดับสูงในโอมิ แต่สิ่งที่เขาได้รับนั้นไม่ใช่คำตอบหรือคำขอโทษ แต่กลับเป็นกระสุนจากปากกระบอกของอาราคาวะเข้าที่กลางอก พร้อมกับประโยคที่ว่า “ขอโทษทีนะ อิจิ แต่ช่วยตายให้ฉันด้วย”

เดชะบุญ กระสุนที่อิจิบังโดนไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต และเขาได้ตื่นขึ้นมาที่เมือง ‘อิจินโจ’ ในจังหวัดโยโกฮาม่าซึ่งเป็นจุดกึ่งกลางของการแย่งชิงอำนาจของยากูซ่าเจ้าถิ่น มาเฟียเกาหลี มาเฟียจีนและองค์กรไม่แสวงหากำไรชื่อ ‘บลีช เจแปน’ ที่ต้องการจะสลายอำนาจของกลุ่มอาชญากรใต้ดินในญี่ปุ่นให้หมดไป ในเหตุการณ์นี้เองที่ทำให้อิจิบันผู้ชีวิตตกต่ำถึงขีดสุดได้พบเจอกับเพื่อนพ้องที่คอยช่วยเหลือ และได้เดินหน้าออกผจญภัยในฐานะกลุ่มผู้กล้าไปด้วยกันเพื่อหาคำตอบของความจริงที่ส่งผลกระเทือนไปถึงระดับประเทศ

Yakuza: Like A Dragon – ชื่อญี่ปุ่น Ryu Ga Gotoku 7: Hikari to Yami no Yukue – เป็นเกมภาคที่ 14 และเป็นภาคหลักลำดับที่ 8 ของแฟรนไชส์ Yakuza ที่มีอายุยืนยาวมาตั้งแต่ปี 2005 พัฒนาโดย Ryu Ga Gotoku Studio บริษัทในเครือของค่ายเกมยักษ์ใหญ่ SEGA ให้กับเครื่อง XBOX ONE, SERIES X, PLAYSTATION 4 และ PC ในบางภูมิภาค (เวอร์ชัน PLAYSTATION 5 จะมาในเดือนมีนาคม 2021)

ถึงแม้เกมภาคหลักในแฟรนไชส์ Yakuza จะมีมากถึง 7 ภาค แต่สองสิ่งที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงคือตัวละครหลัก ‘คิริว คาซุมะ’ และเกมเพลย์ในรูปแบบ Brawler ที่เน้นการกดท่าคอมโบต่อสู้และหลบหลีกเป็นหลัก แต่ในภาค LAD ทางสตูดิโอได้เปลี่ยนตัวละครเอกจากอดีตยากูซ่าหน้านิ่งแรงช้างล้มมาเป็นอดีตยากูซ่าหัวชี้ ยิ้มง่ายนิสัยเฮฮาบ้าดราก้อนเควสแทน อีกจุดที่พลิกไม่แพ้กับตัวละครคือระบบเกมเพลย์ที่เปลี่ยนจากเตะต่อยเป็นเทิร์น-เบสแบบเปลี่ยนอาชีพได้ตามเกม Dragon Quest ที่ตัวละครหลักหลงใหล ซึ่งตรงจุดเกมเพลย์เป็นสิ่งที่ทำให้แฟน ๆ แฟรนไชส์นี้แบ่งออกเป็นสองฝั่งกันเลย แต่ในฐานะที่ผมเป็นคนที่ชอบเล่นเกมแนว JRPG อยู่แล้ว ผมคิดว่าทีมงานอ่านโจทย์ระบบเกมแนวนี้ได้แตกและพัฒนาได้ดี ถึงแม้จะเป็นเกมแรกที่ทำแบบนี้ก็ตาม ฉะนั้น ผมจะพูดถึงเกมเพลย์กันก่อนเลย

เกมเพลย์

คนสี่คนรุมตีเครื่องดูดฝุ่นยักษ์ เหตุการณ์ ‘ปกติทั่วไป’ ในเมืองอิจินโจและจักรวาล YAKUZA

อย่างที่ได้เกริ่นไปในย่อหน้าก่อน ภาคนี้ได้ทำการยกเครื่องระบบจากเน้นกดคอมโบต่อสู้เป็นการต่อสู้แบบเทิร์น-เบสทั้งหมด เช่นการโจมตีอิงธาตุ การติดสถานะต่าง ๆ การเลเวลอัป เปลี่ยนอาชีพ ใช้สกิล การเลือกเป้าหมายศัตรู แต่ทีมงานก็ยังไม่ทิ้งรากฐานที่เป็นแนวต่อสู้ไปทั้งหมด เพราะเมื่อเข้าฉากต่อสู้ ตัวละครทั้งหมดในฉากจะสามารถเดินไปเดินมาได้ (แต่ผู้เล่นควบคุมการเดินไม่ได้) ซึ่งถ้าตัวละครเดินไปใกล้กับสิ่งของรอบตัวเช่นเก้าอี้ จักรยาน ตัวละครนั้นก็จะหยิบสิ่งของนั้นมาใช้โจมตีได้ หรือถ้าโจมตีแรงจนศัตรูกระเด็นไปชนสิ่งของเช่นป้ายไฟฟ้า ก็จะได้ดาเมจเพิ่มและติดสถานะช็อตไฟฟ้า หรือถ้าตีไปโดนรถบนถนน ก็จะโดนดาเมจที่ถูกรถชนอีกด้วยหรือถ้าผู้เล่นใช้ท่าที่เป็นการโจมตีวงกว้าง ถ้าดวงดีว่าศัตรูเดินมาใกล้กันก็จะทำให้สามารถโจมตีหลายตัวพร้อมกันได้ นอกจากนั้นถ้าศัตรูล้มแล้วตัวละครในปาร์ตี้เข้าไปตีซ้ำก็จะได้ดาเมจเพิ่มเติม คนในปาร์ตี้สามารถเข้าไปตีศัตรูที่ล้มอยู่ใกล้ตัวเองซ้ำได้โดยไม่ต้องเสียเทิร์นและถ้าคนในปาร์ตี้ผู้เล่นเผลอวิ่งฝ่าศัตรูเข้าไปตีศัตรูตัวอื่น ก็อาจจะโดนศัตรูที่อยู่ระหว่างทางใช้ท่าขวางแล้วทำให้เสียเทิร์นและโดนดาเมจฟรี ๆ ได้เช่นกัน ระบบเหล่านี้ช่วยเพิ่มกลยุทธ์ในการพลิกแพลงการต่อสู้ในรูปแบบเทิร์นเบสที่ทำให้การต่อสู้มีความไดนามิคซึ่งไม่ค่อยมีใครทำในระบบเกม JRPG นัก และนอกจากนั้น ระบบการใช้สกิลยังมีให้ผู้เล่นกดปุ่มที่ขึ้นบนจอเพื่อเพิ่มดาเมจให้กับสกิลและมีระบบให้ผู้เล่นกดป้องกัน Perfect Guard เพื่อลดดาเมจเมื่อถูกโจมตีด้วย ซึ่งเป็นการรวมระบบ Quick Time Event ของภาคเก่ามาดัดแปลงใช้กับระบบใหม่ได้ดีและไม่ได้ทำให้ผู้เล่นแค่กดสกิลแล้วดูผลเฉย ๆ เพียงอย่างเดียว แต่ในเกมก็ยังมีระบบสกิลพิเศษที่กดใช้แล้วจะเป็นคัทซีนขึ้น โดยสกิลเหล่านี้จะมีสเกลพลังและค่า MP ที่สูง รวมถึงมีการใช้ท่าที่แปลกประหลาดหรือโอเวอร์เกินกว่าท่าปกติธรรมดาทั่วไป ดูครั้งแรก ๆ อาจจะดูน่าตื่นเต้น แต่พอใช้หลาย ๆ ครั้งอาจจะทำให้หงุดหงิด ดีที่เกมมีระบบให้กดข้ามคัทซีนเหล่านั้นแล้วกลับมาที่การต่อสู้ต่อได้เลยเช่นกัน

กดไม่ตรงไม่เป็นไร แต่ถ้ากดได้ก็ดาเมจเพิ่ม

ในเกมมีระบบอาชีพให้ผู้เล่นและสมาชิกของทีมสามารถเปลี่ยนได้ตามต้องการ ที่โดยแต่ละอาชีพก็จะมีข้อจำกัดและประโยชน์แตกต่างกันไป และมีการแยกเลเวลตัวละครและเลเวลอาชีพออกจากกัน หนึ่งตัวละครสามารถเปลี่ยนอาชีพได้เยอะ แต่ถ้าเปลี่ยนเป็นอาชีพที่ไม่เคยเล่นมาก่อน โดยเกมอยากให้ผู้เล่นเปลี่ยนอาชีพแล้วเก็บเลเวลอาชีพเหล่านั้นเพื่อเอาสกิลและค่าสถานะเพิ่มให้ตัวละครนั้น โดยบางสกิลจะเป็นสกิลติดตัว บางสกิลจะเป็นสกิลสำหรับอาชีพเท่านั้น อีกปัญหาที่น่าเสียดายคือการเปลี่ยนอาชีพแต่ละครั้ง ต้องไปเปลี่ยนที่ Hello Work ที่อยู่ในเมืองอิจินโจเท่านั้น ซึ่งทำให้ไม่สามารถเปลี่ยนอาชีพได้ตามสถานการณ์ สามารถใช้แค่อาชีพในตอนนั้นหรือสกิลติดตัวจากอาชีพอื่นที่อัปเลเวลได้มา ทำให้การจัดทีมตัวละครทั้งหมดเพื่อให้มีสกิลให้ใช้ได้ทุกสถานการณ์นั้นสำคัญมาก ยังดีที่เกมให้ผู้เล่นสลับตัวละครในปาร์ตี้ได้อย่างอิสระ ยกเว้นอิจิบันที่ห้ามเปลี่ยน และเกมจะจบทันทีเมื่ออิจิบันตาย ตรงนี้อาจจะเป็นข้อดีหรือข้อเสียก็ได้ อยู่ที่ความถนัดของผู้เล่นครับ แต่เตรียมตัวปั่นเลเวลกันได้เลย อันนี้โดนกันทุกคนแน่นอน

แต่เรื่องการปั่นเลเวล ตัวเกมก็มีช่วยในด้านของค่าความสนิทตัวละคร แต่ละตัวละครร่วมทีมของอิจิบันจะมีระดับความสนิทมากสุดถึงระดับ 5 โดยสามารถเพิ่มค่าความสนิทได้จากการไปทานอาหารด้วยกัน ทำกิจกรรมต่าง ๆ ที่ทำร่วมกับคนอื่นได้เช่นดูหนัง ปาเป้า หรือแค่การสู้ตามถนนเฉย ๆ ก็ได้ เมื่อค่าความสนิทถึงขีดจำกัดผู้เล่นจะสามารถเพิ่มเลเวลค่าความสนิทได้โดยการกลับมานั่งคุยกับตัวละครนั้นที่ Survive Bar ร้านบาร์ที่เป็นอาคารหลักของเกมภาคนี้ โดยทุกระดับความสนิทจะเพิ่มจำนวนค่าประสบการณ์ที่ตัวละครแต่ละตัวได้เมื่อไม่ได้อยู่ในปาร์ตี้ ถ้าค่าความสนิทน้อยจะถูกลดจำนวนค่าประสบการณ์ลง แต่ถ้าสุดระดับ 5 จะได้ค่าประสบการณ์เต็มเท่ากับคนที่อยู่ในปาร์ตี้ตอนนั้น นอกจากนั้น การเพิ่มค่าความสนิทจะปลดอาชีพและสกิลใหม่ที่ตัวละครนั้นสามารถใช้กับอิจิบัน รวมถึงมีเนื้อเรื่องเสริมมาให้ทำอีกด้วย ทำให้ระบบความสนิทเป็นระบบสำคัญที่ต้องทำ แต่รางวัลที่ได้มาก็คุ้มค่าทั้งในเรื่องระบบเกมและเนื้อเรื่องของตัวละครแต่ละตัวที่เขียนมาได้ดี

ท่าแท็กทีมสุดรุนแรงที่ได้จากการเก็บค่าความสนิทจนเต็ม

นอกจากการต่อสู้ข้างถนน ตัวเกมก็ยังมีดันเจี้ยนในแต่ละเมืองให้ผู้เล่นได้เข้าไปฟาร์มของและเก็บเลเวลด้วย โดยจะแบ่งเป็นสองแบบใหญ่ ๆ คือเป็นดันเจี้ยนใต้ดินและอาคารที่เป็นชั้น ซึ่งดันเจี้ยนใต้ดินจะมีประโยชน์ในการฟาร์มของเพื่อนำมาตีอาวุธหรือส่งเควส ในดันเจี้ยนใต้ดินบางส่วนจะมีช่องทางที่ปิดไว้ ผู้เล่นต้องนำสกิลของอาชีพต่าง ๆ มาทำลายเพื่อเปิดทางบางส่วนเพิ่มหรือเพื่อไปเอาของหายากที่อยู่ข้างใน และจะมีจุดให้เซฟและฟื้นเลือดระหว่างทาง ส่วนในอาคารที่เป็นชั้นจะเป็นดันเจี้ยนเพื่อฟาร์มเลเวลและอาวุธ เกราะต่าง ๆ ที่เหมาะสมกับเลเวลของดันเจี้ยนนั้น โดยระบบจะเป็นเช็คพอยท์ เช่นถ้าผู้เล่นไปถึงชั้น 15 เกมก็จะยอมให้ผู้เล่นสามารถออกจากดันเจี้ยนแล้วกลับมาเริ่มต่อที่ชั้น 15 ได้ แล้วพอเล่นไปถึงชั้น 20 ก็จะสามารถออกจากดันเจี้ยนและกลับมาที่ชั้น 20 ได้ โดยแต่ละชั้นจะไม่มีให้ฟื้นเลือดหรือเซฟ ต้องใช้สกิล ของที่ตัวเองมีหรือออกจากดันเจี้ยนเพื่อมาหาอาหารทานข้างนอกเท่านั้น

อีกระบบที่น่าสนใจคือระบบเรียกตัวละครอื่นมาช่วย หรือที่ในเกมเรียกว่า Poundmates ระบบนี้จะนำตัวละครที่อยู่ในเนื้อเรื่องหลักและเนื้อเรื่องเสริมมาเป็นตัวละครที่อิจิบันสามารถเรียกมาใช้ได้ โดยครั้งแรกจะใช้ฟรี ครั้งต่อไปจะเสียเงินมากน้อยตามความสามารถ มีตั้งแต่ตัวละครที่สามารถเพิ่ม MP ให้ปาร์ตี้ ทำให้ศัตรูติดสถานะแง่ลบ หรือสามารถฆ่าศัตรูได้ในเทิร์นเดียวก็มี แต่บางตัวจะมีเงื่อนไขที่เรียกไม่ได้เช่น ใช้ได้กับศัตรูที่เป็นมนุษย์เท่านั้น (ใช่ครับ ในเกมมีศัตรูที่ไม่ใช่คนด้วย) หรือจะเรียกได้เฉพาะในบางช่วงเวลาเท่านั้น แต่อาจจะมีบางจุดที่เกมไม่ให้เรียกเช่นดันเจี้ยนบางจุด เพราะโทรศัพท์ไม่มีสัญญาณอีกด้วย

แต่ก็ใช่ว่าระบบเกมจะไม่มีจุดที่ให้ติ จุดหลัก ๆ ที่ควรปรับปรุงอย่างแรกเลยคือมุมกล้อง หลายครั้งที่มีการเปลี่ยนเทิร์นจากตัวละครที่อยู่จุดหนึ่ง ไปหาศัตรูอีกจุดหนึ่ง มีหลายครั้งที่กล้องตามศัตรูไม่ทัน ทำให้ผู้เล่นไม่สามารถกด Perfect Guard ได้ทันเวลา รวมถึงการที่ตัวเกมบังคับให้ผู้เล่นอยู่ในพื้นที่ใดพื้นที่หนึ่ง โจมตีเสร็จแล้วจะวิ่งกลับมาเข้าพื้นที่นั้น ทำให้เวลาโจมตีศัตรูแล้วกระเด็นติดต่อกัน ศัตรูจะกระเด็นออกไปไกลเรื่อย ๆ และใช้เวลานานกว่าจะเดินกลับเข้ามาหาผู้เล่นได้หรือบางทีศัตรูก็ยืนเฉย ๆ เลย จึงทำให้ตัวเกมต้องให้ตัวละครวิ่งไปโจมตีศัตรูที่อยู่ห่างออกไป ตัวละครผู้เล่นก็วิ่งกลับไปกลับมา และเมื่อโจมตีเสร็จ กล้องก็จะกระชากกลับมาที่ตัวละครในเทิร์นต่อไป ทำให้เกิดอาการเวียนหัวได้ ปัญหาต่อมาที่สร้างความรำคาญให้ไม่น้อยเลยคือการที่ถ้าศัตรูหรือผู้เล่นมีสิ่งกีดขวางที่หยิบมาใช้หรือทำลายไม่ได้อยู่เช่นรั้ว ตัวละครจะต้องเดินข้ามหรืออ้อมสิ่งเหล่านั้น ทำให้ศัตรูอาจจะเคลื่อนไหวไปมา เสียจังหวะการใช้ท่าที่วางไว้หรือทำให้ผู้เล่นหรือศัตรูติดอยู่ตรงที่กำบัง ไม่สามารถออกมาได้จนเกมต้องวาร์ปตัวละครนั้นออกมา ปัญหาอีกอย่างคือเกมไม่มีระบบบอกจุดอ่อน จุดต้านทานของตัวละครตอนที่ต่อสู้ได้ละเอียดพอ จะมีขึ้นบอก weak สำหรับท่าที่ศัตรูตัวนั้นแพ้ จริงอยู่ที่เกมมี Sujidex (ระบบเก็บข้อมูลศัตรูในเกม) ให้อ่าน แต่ว่าสามารถอ่านได้แค่ตอนไม่ได้สู้เท่านั้น บังคับให้ผู้เล่นต้องจำเอาเอง แล้วศัตรูบางตัวมีรูปร่างหน้าตาคล้ายกัน ต่างกันแค่ที่ชื่อกับอาวุธที่ใช้ซึ่งส่งผลต่อจุดอ่อนจุดแข็ง จึงเกิดการสับสนได้ง่าย ควรจะมีหน้าจอบอกสถานะที่ชัดเจนของศัตรูให้เลยจะดีกว่า และในฐานะเกมที่ต้องให้ผู้เล่นซื้อหรือหาของมาตีอาวุธเอง ผมรู้สึกว่าเกมยังไม่อธิบายประโยชน์ของแต่ละตัวเลือกได้ชัดเจนพอ เพราะการตีอาวุธนอกจากจะต้องมีของแล้ว ผู้เล่นต้องทำการบริจาคเงินเพื่ออัปเลเวลร้านตีอาวุธด้วย แต่เกมไม่ค่อยบอกว่าอัปร้านตีอาวุธแล้วได้อะไรบ้าง ทำให้หลายผู้เล่นไม่กล้าลงทุน เอาเงินไปซื้ออาวุธแทน และปัญหาในการหาซื้ออาวุธ ในเกมมีร้านขายอาวุธและชุดเกราะเยอะมาก ทำให้การหาอาวุธที่ดีของแต่ละอาชีพทำได้ยาก ผู้เล่นต้องมาจำเองหรือหาอ่านจากบทสรุปเอาว่าที่ไหนมีอาวุธชนิดไหนขายบ้าง แล้วร้านไหนขายอาวุธที่ดีกว่ากัน ควรจะรวมร้านอาวุธและชุดเกราะเป็นที่เดียวหรือทำเป็นระบบสั่งของออนไลน์ผ่านมือถือของอิจิบันไปเลยจะดีกว่า

มินิเกม

แต่เกมนี้ไม่ได้มีแค่ระบบต่อสู้ให้เล่นเท่านั้น แต่ยังมีมินิเกมให้เล่นอีกมากมาย บางมินิเกมถึงขั้นมีเนื้อเรื่องของตัวเองเลยด้วยซ้ำไป เช่นมินิเกมหลักของเกมก็คือมินิเกมบริหารธุรกิจ ที่เนื้อเรื่องหลักจะบังคับให้ผู้เล่นรับตำแหน่ง CEO ของบริษัทขนมเซมเบ้ Ichiban Confections ร่วมกันตัวละครเสริมชื่อคามาทากิ เอริ (ผู้ชนะงานประกวดหาตัวละครในเกมภาคนี้) โดยผู้เล่นสามารถซื้อขายธุรกิจต่าง ๆ ในเขตรอบข้าง บริหารจำนวนพนักงาน รักษาผลกำไร ‘ต่อสู้’ กับผู้ถือหุ้นเพื่อให้บริษัทได้มียอดหุ้นเป็นอันดับหนึ่งให้ได้ ซึ่งเนื้อเรื่องในมินิเกมนี้คือเอริถูกบริษัทคู่แข่งหลอกให้ขายบริษัทจนหมดตัว แล้วขอให้อิจิบันเข้ามาช่วย ซึ่งระหว่างทางการเป็นอันดับหนึ่งก็จะมีศัตรูที่หัวหน้าบริษัทคู่แข่งส่งมาในงานประชุมผู้ถือหุ้นเพื่อตัดขาตลอด เกมจะให้ผู้เล่นต้องคอยดูยอดขายของแต่ละร้าน บริหารว่าควรจ้างพนักงานคนไหน ใช้กับร้านใด อัปเกรด เลื่อนขั้นยังไงให้ได้ผลกำไรมากที่สุดในช่วงเวลาที่กำหนด และให้จัดทีมพนักงานเพื่อ ‘ต่อสู้’ กับผู้ถือหุ้น ตัวเกมจะมีระบบคล้ายเกมมือถือ ผู้เล่นสามารถทำได้แค่จัดพนักงาน ซื้อขายร้านต่าง ๆ จ้าง ไล่พนักงานออกแต่ไม่สามารถลงไปทำธุรกิจเองได้ จุดที่ผู้เล่นจะได้คุมมากที่สุดคือตอนที่ประชุมผู้ถือหุ้น แต่นอกจากเนื้อเรื่องที่ค่อนข้างดีแล้ว การเล่นโหมดนี้ยังปลดล็อคเอริในฐานะตัวละครในปาร์ตี้ และทุกครั้งที่จัดการประชุมผ่านก็จะได้เงินส่วนหนึ่งมาใช้ส่วนตัวอีกด้วย เป็นจุดฟาร์มเงินที่ดีจุดหนึ่งเลย ถ้าจะให้ติก็คือผมอยากให้ผู้เล่นมีส่วนร่วมมากกว่านี้ และอยากให้เอริมีบทมากกว่านี้ เสียดายที่อุตส่าห์จัดงานประกวดมา แต่เอริมีบทแค่ในโหมดนี้และถีงจะเป็นตัวละครในปาร์ตี้ เอริก็เป็นตัวละครตัวเดียวที่ไม่มีบทบาทในเรื่องหลัก แม้แต่คัทซีนภาพในเกมก็ไม่มีบทเลย ถึงจะเลือกเป็นคนในปาร์ตี้ตอนนั้นก็ตาม

มินิเกมต่อมาที่มีเนื้อเรื่องผูกคือมินิเกมแข่งรถ Dragon Kart โดยตัวเกมจะให้ผู้เล่นเลือกรถ ปรับแต่งและแข่งกันบนถนนของเมืองอิจินโจ ในการแข่งผู้เล่นสามารถขับรถไปที่ไอเท็มต่าง ๆ เพื่อใช้ในการแข่งได้ ไม่ว่าจะเป็นตัวเร่งความเร็ว ปืน RPG ปืนกล น้ำมัน หรือเก็บเหรียญเพื่อแลกของเป็นต้น โดยเนื้อเรื่องในมินิเกมนี้จะให้อิจิบันแข่งกับผู้เข้าแข่งขัน Dragon Kart แบบตัวต่อตัวในด่านที่มีเงื่อนไขพิเศษเพื่อเป็นอันดับหนึ่งของอิจินโจให้ได้ มินิเกมนี้ไม่ได้มีผลกับเกมเท่ากับการได้เอริมาเข้าทีม แต่สามารถช่วยในการหาของต่าง ๆ ได้จากการแลกเหรียญที่เก็บได้จากการแข่ง

มินิเกมอื่น ๆ ก็จะมีขับรถจักรยานเก็บกระป๋องเพื่อแลกของ พาสมาชิกปาร์ตี้ผู้ชายเข้าคลับคาบาเร่ต์ โดยสามารถคุยกับสาว ๆ ในร้านหรือสั่งอาหารเพื่อเอาใจได้ สามารถพาเพื่อนร่วมทีมเข้าดูหนังหรือดูคนเดียวได้ โดยมินิเกมคือกดปุ่มที่อยู่บนตัวแพะเพื่อไม่ให้อิจิบันหลับขณะดูหนัง หรือเข้าทำการทดสอบในโรงเรียนวิชาชีพเพื่อเพิ่มสถานะของอิจิบัน มินิเกมดนตรีร้องคาราโอเกะ เล่นโชหงิ มาจอง ปาจิสล็อตและเล่นเกมตู้ตาม SEGA Game Center ที่อยู่ในแต่ละเมืองเป็นต้น

มินิเกมทั้งหมดช่วยทำให้เกม Yakuza Like A Dragon มีเนื้อหาเสริมที่ให้กลับมาเล่นได้เรื่อย ๆ โดยเฉพาะมินิเกมบริหารธุรกิจที่เข้าถึงง่ายและสนุกและมีผลกับการเล่นเกมหลักที่ชัดเจน บางเกมที่รู้สึกว่าเข้าถึงยากก็จะเป็นเกมไพ่ทั้งหลายที่ถ้าผู้เล่นไม่รู้กฎกติกาจะเข้าใจได้ยาก แต่ก็ไม่ได้มีผลกับเนื้อเรื่องถ้าไม่ได้ต้องการเก็บ 100% ทุกอย่าง หรือจะเล่นเกมโดยที่ไม่มินิเกมสักอย่างยกเว้นช่วงแรกของมินิเกมธุรกิจที่บังคับเล่นเลยก็ได้ อยู่ที่ความต้องการของคนเล่นล้วน ๆ เลยครับ

กราฟฟิค

ในเกม Yakuza: Like A Dragon ได้ใช้เอนจิ้นภายในของสตูดิโอชื่อ Dragon Engine ที่ใช้ครั้งแรกในเกม Yakuza 6 ในปี 2016 ตัวเอนจิ้นมีระบบการเรนเดอร์พื้นผิววัสดุที่ค่อนข้างสมจริง ทำให้เมื่อมีแสงมาตกกระทบทำให้วัสดุต่าง ๆ ดูดี แต่เนื่องจากว่าเกมยังมีรากฐานมาจากตัวที่พัฒนาให้ PlayStation 4 ทำให้ความละเอียดของโมเดลตัวละครและ texture ต่าง ๆ ที่ไม่ใช่จุดสำคัญนั้นไม่ละเอียด ถ้าเทียบระหว่างตัวละครหลักกับ NPC ศัตรูที่ไม่ใช่ตัวละครสำคัญจะเห็นความแตกต่างได้ชัดเจน คุณภาพอนิเมชั่นในคัทซีนและในตัวเกมก็มีความแตกต่างจนบางทีก็ดูตลก ในคัทซีนมีความละเอียดกว่าในตัวเกมจริงมาก ซึ่งก็เป็นผลพวงจากการพัฒนาเกมเน้นลงเครื่อง PlayStation 4 เช่นกัน และตัวเกมก็ยังมีจุดที่ใช้วีดีโอแทนคัทซีนจากเครื่องเช่นกัน จะสังเกตได้ชัดว่าคัทซีนบางตัวภาพจะแตก คัทซีนนั้นคือวีดีโอ พอเอามาเปิดในจอใหญ่ที่มากกว่า 1080p จะเห็นได้ชัดมาก ๆ ถ้าเทียบกับการรันเกมแล้วค่อนข้างไม่คุ้มค่ากับสเปคที่ใช้เท่าไหร่ ทีมงานยังต้องใช้เวลาในการปรับปรุงเอนจิ้นนี้เพิ่มเติมอีก เพื่อแก้ไขปัญหาต่าง ๆ ที่ทำให้เกิดเฟรมเรทตกระหว่างการเล่น หวังว่าในยุคคอนโซลใหมทีมงานจะใช้ประสิทธิภาพของเครื่องรุ่นต่อไปให้คุ้มและแก้ไขจุดที่เกมยังดูไม่ดีให้ออกมาสวยงามมากขึ้นตามยุคสมัยได้ อีกสิ่งที่น่าเสียดายคือเกมนี้ได้มีการนำนางแบบและนักแสดงในชีวิตจริงมาเป็นตัวละครในเกม และโมเดลที่ปั้นออกมา ดูไม่ดีเท่าตัวคนจริงหรือตัวละครสมมุติที่ทีมงานออกแบบขึ้นมาเองเลย บางตัวละครทั้งตัวที่มีต้นแบบจริงและตัวที่ออกแบบเองมีมุมโมเดลและจังหวะอนิเมชั่นที่น่ากลัวหรือตลกจนน่าแปลกใจว่าทีมงานปล่อยอะไรแบบนี้มาได้ยังไง อยากให้แก้ไขการนำเสนอในส่วนของคัทซีนเกมเพลย์มาก ส่วนคัทซีนที่เป็นฉากสำคัญ อันนี้ทีมงานใช้โมเดลและโมชั่นแคปเจอร์ที่ละเอียด ออกมาดีมากอยู่แล้วตามมาตรฐานคัทซีนของสตูดิโอ

ดูน่ากลัวยังไงไม่รู้

แต่ถ้าเป็นคัทซีนดูดีก็คือดูดีเลย

แล้วถ้าคิดว่าเล่นในคอนโซลใหม่หรือใน PC ภาพจะดูดีไปกว่านี้ ก็ไม่อยากให้หวังครับ ภาพั้งหมดที่ผมเอามาลงมาจากเครื่อง PC ที่ปรับสุดทุกอย่าง แต่โมเดลและ texture ก็ยังมีคุณภาพเท่าของ PlayStation 4 ที่เป็นตัวต้นฉบับแบบแทบไม่ผิดเพี้ยน ต่างกันแค่เฟรมเรท 60fps และความคมชัดที่ขึ้นไปได้มากกว่า 1080p เท่านั้น เรียกได้ว่าแค่พอร์ทมาลงก็คงไม่ผิดเท่าไหร่

เนื้อเรื่อง

เนื้อเรื่องของเกมแฟรนไชส์ Yakuza ถือเป็นจุดขายที่สำคัญไม่แพ้กับระบบเกมเลยก็ว่าได้ ซึ่งในภาคนี้ผมคิดว่าทีมงานทำได้ตามที่ควรจะเป็น ในเกมที่ผ่านมา Yakuza จะเน้นเนื้อเรื่องที่ค่อนข้างจริงจัง แล้วไปเน้นตลกในเควสเสริม เพื่อรักษาความจริงจังของคิริวในเนื้อเรื่องหลัก แต่ในภาคนี้ตัวอิจิบันมีนิสัยที่ขี้เล่น มองโลกในแง่ดีตั้งแต่แรก ทำให้ทีมงานสามารถเพิ่มความตลก เฮฮาเข้ามาในเนื้อเรื่องหลักได้โดยที่ไม่ขัดกับอารมณ์ของเนื้อเรื่อง และในบางจุดที่เนื้อเรื่องเล่นโทนจริงจังหรือดราม่า การที่ตัวละครในเกมนี้มีนิสัยร่าเริงยิ่งทำให้จุดเศร้าของเกมหนักลงไปอีก เพราะขนาดตัวละครที่มองโลกในแง่ดียังรู้สึกดิ่งได้ คนเล่นเองก็คงไม่ต่างกัน แต่เกมก็ไม่ได้ทำให้ตัวละครรู้สึกสิ้นหวังมากเกินไป เพราะสำหรับตัวอิจิบันผู้ตกสู่จุดต่ำสุดของชีวิตแล้ว เขาได้แหงนหน้ามองขึ้นหาแสงสว่างที่อยู่ด้านบนตลอดเวลา

“ฉันคือคนที่ถ้าชีวิตถึงจุดต่ำสุดแล้วก็จะพยายามปีนกลับขึ้นมาเสมอ”

ผู้อ่านอาจจะคิดว่าเกมนี้มีความการ์ตูนวัยรุ่นญี่ปุ่นสูงมาก มิตรภาพชนะทุกสิ่ง ชีวิตยังมีความหวังเสมอ ผมก็รู้สึกเห็นด้วย แต่สิ่งที่เกมนี้แตกต่างจากสื่อเหล่านั้นคือการที่เกมสร้างเนื้อเรื่องที่พยายามอ้างอิงกับโลกความเป็นจริง ในคัทซีนเนื้อเรื่องเราจะไม่เห็นการที่ตัวละครล้มแล้วเพื่อนยืนเชียร์ชุบ มีไฟพุ่งออกจากตัวหรือโดนยิงแล้วไม่เจ็บไม่ตาย แบบที่เราเห็นจากการ์ตูนเหล่านั้น ถึงแม้ในเกมเพลย์จะเป็นเช่นนั้นเป๊ะ ๆ เลยก็เถอะ แต่ในเกมได้อธิบายว่าสิ่งที่มันเกิดขึ้นในเกมเพลย์คือจินตนาการของอิจิบันผู้คลั่งไคล้ Dragon Quest ทั้งสิ้น ในขณะที่ถ้าเป็นคัทซีน สิ่งที่เราเห็นนั้นคือความจริงที่ไม่ได้รับการปรุงแต่งใด ๆ สุดท้ายแล้วอิจิบันก็เป็นแค่ชายหนึ่งคนที่ฝันเฟื่องอยากจะเป็นผู้กล้าและยอมทำทุกอย่างเพื่อให้เป้าหมายของตัวเองสำเร็จ และมีเพื่อนแท้ที่คอยสนับสนุนอยู่ไม่ห่าง ซึ่งถ้าคิดกันจริง ๆ แล้ว ชีวิตจริงมันก็มีอะไรแบบนี้เช่นกันและก็ไม่ได้เป็นการเกินจริงอะไรมากมายขนาดนั้น

และนอกจากเรื่องพวกพ้องแล้ว สิ่งที่เกม Yakuza ขาดไม่ได้เลยก็คือเรื่องครอบครัว ซึ่งผมก็คิดว่าเกมนี้ทำได้ดี เกมมักจะพยายามถามเราตลอดว่าครอบครัวที่แท้จริงคืออะไร คือคนที่เราเกิดมาแล้วอยู่ด้วยกันหรือคือมิตรภาพที่เราได้หยิบยื่นและรับมาจากคนอื่น จำเป็นไหมที่ครอบครัวต้องมาจากสายเลือดเดียวกัน ซึ่ง Yakuza ก็ได้ถามคำถามนี้กับคนเล่นในทุก ๆ ภาค เพียงแต่ภาคนี้มีการเน้นเรื่องพวกพ้องและประสบการณ์ที่ทำให้แต่ละคนสนิทสนมกลมเกลียว ซึ่งตรงนี้เป็นสิ่งที่เกมของคิริวไม่เคยสื่อออกมาได้ชัดเจนทั้งเกมขนาดนี้ ก็ถือว่าเป็นการเปลี่ยนมุมมองของการเล่าเรื่องได้ดีครับ เป็นเกมที่เนื้อเรื่องดี มีความสุขที่กึ่งหวานขมมากเลย

และถ้าใครที่อยากได้เนื้อเรื่องแบบระดับยิ่งใหญ่ ผมว่าเกมนี้ก็ทำได้ดี ถึงแม้เรื่องจะเกิดแค่ในเมืองขนาดเล็ก แต่ก็ส่งผลได้ถึงสเกลระดับชาติญี่ปุ่น ทุกเหตุการณ์จะเชื่อมโยงไปถึงเรื่องที่ใหญ่ขึ้นไปเรื่อย ๆ ได้ อาจมีบางจุดที่เนื้อเรื่องปาหมอนหรือแถไปสักนิด อันนี้เป็นจุดที่น่าเสียดาย ผมเองก็ค่อนข้างหงุดหงิดแต่ในภาพรวมแล้วมันก็ออกมาในจุดที่ดีครับ

จุดที่อยากจะบ่นคือเนื่องจากความที่เกมเป็น JRPG ทำให้มีระบบเลเวลศัตรูและผู้เล่นเข้ามา บางจุดเนื้อเรื่องบังคับให้ผู้เล่นต้องไปปั่นเลเวล ทั้งที่เรื่องมันควรจะต้องเกิดต่อกัน ทำให้เสียจังหวะการเล่าเรื่องไปมาก จะปรับให้เกมง่ายลงก็ไม่ได้ เพราะเกมไม่มีให้ปรับเลย ถึงแม้ภาคก่อน ๆ จะปล่อยให้ผู้เล่นสามารถวิ่งเล่นระหว่างเนื้อเรื่องได้ แต่อันนี้คือมาจากความต้องการของผู้เล่นเอง แต่ในเหตุการณ์บางจุดในเกมนี้ คือผู้เล่นถูกบังคับให้ไปปั่นเลเวล ตรงนี้เป็นจุดที่ผมเสียดายมาก ๆ เพราะตอนที่ผมเจอ ผมใช้ประมาณ 3 ชั่วโมงเพื่อปั่นเลเวลจาก 35 เป็น 55 เพื่อไปในจุดเนื้อเรื่องถัดไปได้ แทนที่ผมจะได้เสพเนื้อเรื่องต่อ ผมถูกบังคับให้ต้องเสียเวลาไปสามชั่วโมง จริงที่มันจำเป็นต้องมีเพราะแนวเกม แต่โทนเรื่องและเวลาเหตุการณ์มันไม่ได้สอดคล้องกับตรงเท่าไหร่ ผมว่าตรงนี้สามารถแก้ได้โดยการเพิ่มค่าประสบการณ์ของศัตรูทั่วไปเพื่อให้เลเวลขึ้นง่ายกว่าเดิม และให้เลเวลสอดคล้องตามที่เนื้อเรื่องต้องการ แต่เปิดให้ผู้เล่นปั่นเลเวลได้ถ้าต้องการที่จะเก่งกว่าศัตรูครับ

ผมฟาร์มอยู่ในดันเจี้ยนนี้เกือบสามชั่วโมง ทั้งที่สตอรี่จุดต่อไปมันน่าสนใจมาก

เสียง

หลัก ๆ ที่อยากจะพูดถึงก็คงหนีไม่พ้นเสียงพากย์ของเกมนี้ เพราะ Yakuza Like A Dragon เป็นเกมที่สี่ของสตูดิโอ Ryu Ga Gotoku ที่มีการพากย์เสียงภาษาอังกฤษ และเป็นเกมแรกของแฟรนไชส์ที่มีเสียงร้องเพลงคาราโอเกะภาษาอังกฤษ เรียกได้ว่าภาคนี้ทาง SEGA ทุ่มทุนให้กับตลาดภาษาอังกฤษเต็มที่ ตัวผมเองได้เล่นเกมจนจบเป็นภาษาญี่ปุ่นและกำลังเล่นรอบที่สองแบบภาษาอังกฤษ ต้องยอมรับว่าทีมพากย์ในปีนี้ทำผลงานได้ดีเทียบเท่ากับเกม Judgment เสียงเข้ากับตัวละครและบทพากย์ที่มีความเป็นธรรมชาติเหมาะสมกับตัวละครที่พูด จุดที่น่าเสียดายของการพากย์เสียงอังกฤษคือพวกประโยคเล็กน้อยบางจุดยังเป็นเสียงญี่ปุ่นและนักพากย์ยังร้องเพลงคาราโอเกะได้ไม่ดีพอ แถมยังดูเหมือนมีการใส่เอฟเฟคเสียงจนเสียงออกมาเหมือนหุ่นยนต์ ไม่เพราะเท่าของญี่ปุ่นด้วย เรียกได้ว่าเป็นพัฒนาการที่ดี แต่ยังไม่สุดในทุกด้าน ต้องแก้ไขกันต่อไป

ในด้านดนตรี ผมต้องขอชมเชยว่าภาคนี้ทำเพลงประกอบได้ดี ตั้งแต่เพลงประจำภาคอย่าง ‘Ichibanka’ ที่ได้วงคู่ขวัญ Shonan no Kaze มาร้องและได้โปรดิวเซอร์ชื่อดัง Nakata Yasutaka ครึ่งหนึ่งของดูโอ้ Capsule และผู้ที่เป็นโปรดิวเซอร์ให้กับศิลปินดังอย่าง Perfume และ Kyary Pamyu Pamyu มาทำให้ ภาคนี้จึงได้มีแนวเพลงเปลี่ยนจากแนวร็อคที่ผ่านมาในภาคของคิริวเป็นแนว EDM เต็มตัว ยังมีบางเพลงที่หลงเหลือความเป็นร็อคหรือเป็นเสียง chip tune 8 bit อยู่บ้างแต่ส่วนใหญ่จะมีความเป็นเพลงอีเล็กทรอนิกส์เข้ามาเป็นส่วนผสมหลัก เพลงที่ผมแนะนำเลยก็คือเพลงประกอบตอนสู้ในเมืองอิจินโจ เพลง Cold-Blooded และ Receive and Turn You ผมว่าสามเพลงนี้ทำออกมาได้ดีมาก

MV เพลง Ichibanka ที่เอาวง Shonan no Kaze และคุณ Nakata Yasutaka มาแทนตัวละครในเกม

ในด้านเสียงประกอบอื่นเช่นเสียงอาวุธ เสียงต่อยอันนี้เกมใช้เสียงจากภาคเก่าค่อนข้างเยอะ บางอันแน่น มีน้ำหนัก บางเสียงก็รู้สึกเบาโหวงไปสักนิด ไม่แน่นเท่าที่ควรจะเป็น ก็อยากให้แก้ไขบางเสียงเช่นเสียงดาบ เสียงปืน เสียงอาวุธระเบิดที่มันยังไม่หนักแน่น แสดงถึงความเสียหายได้เท่าที่ควรนัก แต่เสียงหมัดอันนี้ต้องให้เพราะเสียงนี้ทำดีมาตั้งแต่สมัยภาคก่อน ๆ แล้ว

“จงมีชีวิตอยู่ต่อไป อิจิ”

FINAL SCORE 8.5/10